Ο Βασιλιάς ζει!

Παλαιότερα (πολύ σχετική λέξη, μιλάω για τον περασμένο Ιούλιο!) είχα φτιάξει με decoupage ένα δάσος από μπαμπού σε έναν μικρό τελαρωμένο καμβά και με ακρυλικά ζωγράφισα το έδαφος. Το έφτιαξα κυρίως γιατί είχα μεγάλη λαχτάρα να χρησιμοποιήσω τις χαρτοπετσέτες με τα μπαμπού που έχω (και είναι και πολλές...), αλλά και για να πειραματιστώ.

Το αποτέλεσμα ήταν το ακόλουθο (αδιάφορο και μονότονο) καδράκι:

Σπιναλόγκα

   Ακρυλικά σε χαρτί Schoeller, 50x70cm

Επισκέφτηκα την Σπιναλόγκα για δεύτερη φορά στη ζωή μου τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε.
Αν ο δρόμος σας, σας οδηγήσει κάποια στιγμή στην Ελούντα (και στο Ηράκλειο ακόμη) αξίζει τον κόπο να επισκεφτεί κανείς αυτό το νησί που έχει στα συντρίμμια του πολλές ιστορίες να διηγηθεί!

Η Σπιναλόγκα (ή αλλιώς το νησί των δακρύων) είναι ένα μικρό, άνυδρο και άγονο νησάκι στον κόλπο της Ελούντας και οχυρώθηκε, λόγω της στρατηγικής του θέσης, από τα ελληνιστικά χρόνια. Tο φρούριο που υπάρχει ακόμη και τώρα είναι ωστόσο του 16ου αιώνα, το οποίο χτίστηκε από τους Ενετούς.
Από το 1905 έως το 1957 χρησιμοποιήθηκε ως Λεπροποκομείο. Αρχικά φιλοξενούσε λεπρούς της Κρήτης, αργότερα οδηγήθηκαν εκεί και λεπροί από όλη την Ελλάδα.

Σήμερα αποτελεί αρχαιολογικό χώρο και μπορεί κανείς να το επισκεφτεί.

Ζωγραφίζοντας μια γάτα ΙΙ.

Ήρθε και η σειρά της δεύτερης, από τις τρεις συνολικά γατούλες, για να αποκτήσει ταυτότητα.

Όπως και η προηγούμενη (γάτα - ζέβρα) είναι κι αυτή μία ράτσα που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα.

Σας παρουσιάζω την
γάτα Δαλματίας!